İsmet Paşa, neden Cumhuriyet’in Orhan Gazi’sidir?

 
İsmet Paşa, neden Cumhuriyet’in Orhan Gazi’sidir? İsmet Paşa, neden Cumhuriyet’in Orhan Gazi’sidir?

” minvalinde konuştu. Hoş bulduktan sonra adamın masasının önündeki sandalyeye oturdum. Kentin geçirdiği dönüşümden sitemli bir tonda bahseden fötr şapkalı adamın cümlelerinin bitiminde, içlerinden görece daha yaşlı olanı bana hitaben, “Hoş geldin. Sohbet, muhabbet biraz daha devam etti, akşam olmak üzereydi ki mecliste bulunanlar yavaşça toparlanıp gitmeye hazırlanıyordu, devamında herkes evlerine yollandı. Merak bu ya, ben de dâhil oldum içeri. İsmet Paşa’ya hayran olan bu adam, Mısrî Dergâhı’nın son postnişini Mehmed Şemseddin Ulusoy’un (1867-1936) torunu Mecdi Ulusoy’dan başkası değildi. O sırada dükkânların birinde yüksek sesle konuşanları gördüm. . İki ahbap deminki münakaşayı sürdürüyorlardı kesik kesik. O sırada benim gözüm beni buyur eden adamın masasının üstünde bulunan İsmet İnönü fotoğrafına takıldı. Yolum tesadüfen Irgandı Köprüsü’ne de düştü. Tarihî Türkiye’nin peşindeyim…”Şehir tarihine meraklı bir gençken eski Bursa’yı dolaşıyordum. ” dedi. Bunu gören amca, “İsmet Paşa, çok büyük adamdı çok. Biz gençliğimizde ona hayrandık. Tanpınar, dünü, bugünü ve yarını şu zaviyeden seyreder: “Ben Orhan Gazi’nin mübarek eliyle kurduğu bu terkibin devam etmesini, yıkılmamasını istiyorum.

İsmet Paşa, neden Cumhuriyet’in Orhan Gazi’sidir?

Biz gençliğimizde ona hayrandık. İki ahbap deminki münakaşayı sürdürüyorlardı kesik kesik. Tanpınar, dünü, bugünü ve yarını şu zaviyeden seyreder: “Ben Orhan Gazi’nin mübarek eliyle kurduğu bu terkibin devam etmesini, yıkılmamasını istiyorum. O sırada benim gözüm beni buyur eden adamın masasının üstünde bulunan İsmet İnönü fotoğrafına takıldı. Hoş bulduktan sonra adamın masasının önündeki sandalyeye oturdum. ” dedi. Bunu gören amca, “İsmet Paşa, çok büyük adamdı çok. ” minvalinde konuştu. Merak bu ya, ben de dâhil oldum içeri. . Kentin geçirdiği dönüşümden sitemli bir tonda bahseden fötr şapkalı adamın cümlelerinin bitiminde, içlerinden görece daha yaşlı olanı bana hitaben, “Hoş geldin. Sohbet, muhabbet biraz daha devam etti, akşam olmak üzereydi ki mecliste bulunanlar yavaşça toparlanıp gitmeye hazırlanıyordu, devamında herkes evlerine yollandı. Yolum tesadüfen Irgandı Köprüsü’ne de düştü. O sırada dükkânların birinde yüksek sesle konuşanları gördüm. İsmet Paşa’ya hayran olan bu adam, Mısrî Dergâhı’nın son postnişini Mehmed Şemseddin Ulusoy’un (1867-1936) torunu Mecdi Ulusoy’dan başkası değildi. Tarihî Türkiye’nin peşindeyim…”Şehir tarihine meraklı bir gençken eski Bursa’yı dolaşıyordum.